POChP | ResMed Polska

Pacjenci Service suite – Oferta

Profesjonaliści Service suite – Oferta

ResMed Services

Pacjenci Service suite – Oferta

Profesjonaliści Service suite – Oferta

Africa & Middle East
Americas
Asia Pacific
Europe
Country Selector

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)

POChP-śpiący-człowiek-nieinwazyjna-wentylacja-mobilny

POChP jest bardzo rozpowszechnioną, zagrażającą życiu chorobą płuc, która jest jedną z głównych przyczyn śmiertelności i niepełnosprawności na całym świecie, jednak często pozostaje niezdiagnozowana, a w zakresie leczenia pozostaje wiele nierozwiązanych problemów.1-3

Dowiedz się więcej

CZĘŚĆ 1

Zrozumieć POChP

Na czym polega POChP?

Przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) jest powszechną chorobą płuc powodującą ograniczenie przepływu powietrza i postępujące trudności w oddychaniu.

Globalna Inicjatywa na rzecz Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc (GOLD) definiuje POChP jako heterogeniczną chorobę płuc charakteryzującą się przewlekłymi objawami oddechowymi wynikającymi z upośledzenia czynności dróg oddechowych i/lub pęcherzyków płucnych, które powodują uporczywe, często postępujące ograniczenie przepływu powietrza.3

Główne objawy

Do głównych objawów należą duszność, kaszel i produkcja plwociny.

Pomimo, iż POChP jest chorobą przewlekłą, u znacznej populacji pacjentów występują zaostrzenia POChP (AECOPD), które są definiowane przez GOLD jako zdarzenia charakteryzujące się zwiększoną dusznością i/lub kaszlem oraz obecnością plwociny, które nasilają się w okresie krótszym niż 14 dni, którym może towarzyszyć tachypnoe i/lub tachykardia i które są często związane z miejscowym i ogólnoustrojowym stanem zapalnym spowodowanym infekcją, zanieczyszczeniem środowiska lub innym czynnikiem uszkadzającym drogi oddechowe.3

Dane z badań na różnych kohortach pacjentów wskazują, że do 70% pacjentów doświadcza co najmniej jednego zaostrzenia POChP w okresie 1-5 lat obserwacji.54

AECOPD często wymaga podjęcia leczenia w trybie pilnym, zwiększenia dawki leków i/lub hospitalizacji, co wiąże się ze znacznymi dodatkowymi kosztami.5

Patofizjologia

Uważa się, że POChP jest wynikiem oddziaływania czynników genetycznych i środowiskowych, a mianowicie palenia tytoniu i narażenia na zanieczyszczenia (narażenie zawodowe i zanieczyszczenia pochodzące ze spalania drewna i innych paliw).3

POChP jest chorobą heterogeniczną, z tego względu eksperci zalecają klasyfikację POChP w oparciu o leżące u jej podstaw mechanizmy etiologiczne w celu opracowania spersonalizowanych metod leczenia.2

Wpływ choroby

POChP stanowi znaczne obciążenie ekonomiczne1 i społeczne.6,7

POChP wpływa na jakość życia pacjenta (QoL) i jego dobrostan psychiczny: POChP wiąże się z pogorszeniem stanu zdrowia fizycznego i stanu zdrowia związanego z chorobą (w porównaniu z osobami bez POChP),8 a także wysoką częstością występowania współistniejących chorób psychicznych9, w tym depresji.10,11

POChP stanowi 3 najczęstszą przyczynę śmiertelności na świecie i 7 zapadalności.12

Pacjenci z POChP są narażeni na częste hospitalizacje, które wiążą się z dystresem emocjonalnym: prawie 1 na 5 pacjentów zgłaszających się na oddział ratunkowy jest hospitalizowany co najmniej raz w ciągu roku od pierwszej wizyty.13

Zaostrzenie POChP wiąże się ze spadkiem czynności płuc14, pogorszeniem jakości życia,15,16 zmniejszoną aktywnością fizyczną,17 depresją,18 ponownymi hospitalizacjami, kolejnymi zaostrzeniami i wyższą śmiertelnością.19, 20

Choroby współistniejące

Obserwuje się wysokie obciążenie chorobami współistniejącymi, w szczególności chorobami układu krążenia i cukrzycą3:

  • Najczęściej występujące to nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, cukrzyca, choroba zwyrodnieniowa stawów, choroby psychiczne, astma i obturacyjny bezdech senny ( OBS)21, 22
  • Choroby współistniejące mogą wpływać na stan kliniczny i rokowanie pacjenta oraz wymagać dodatkowego leczenia: niektóre schorzenia, takie jak niewydolność serca, choroba niedokrwienna serca, zaburzenia snu i depresja/lęk są związane z występowaniem zaostrzeń.3, 23 Obturacyjny bezdech senny może nasilać nocną hipoksemię i zwiększać ryzyko nadciśnienia płucnego.22

Pogorszenie sprawności fizycznej

Pacjenci z POChP często wpadają w „negatywną pętlę” pogorszenia stanu zdrowia: skutki ogólnoustrojowe prowadzą do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego, zaniku mięśni i osteoporozy, co prowadzi do dalszego spadku aktywności i kondycji fizycznej. Analogicznie, zaostrzenia prowadzą do pogorszenia czynności płuc, spadku aktywności fizycznej i pogorszenia stanu zdrowia psychicznego.24

Zrozumieć POChP: podsumowanie

COPD-kobieta-śpiąca-terapia-wysokim-przepływem-mobilna

POChP to postępująca choroba płuc, która objawia się przede wszystkim obturacją dróg oddechowych i wiąże się z obniżoną jakością życia pacjentów oraz zwiększonym ryzykiem śmiertelności. Jak powszechna jest POChP i jak się ją diagnozuje?

CZĘŚĆ 2

Częstość występowania i rozpoznanie

Częstość występowania

Szacunkowe dane dotyczące częstości występowania są różne, jednak uważa się, że na całym świecie żyje około 480 milionów osób z POChP25 , a zachorowalność wzrosła o >85% w latach 1990-2019,26 z dalszym wzrostem przewidywanym w nadchodzących dziesięcioleciach ze względu na ciągłe narażenie na czynniki ryzyka, starzenie się populacji oraz wzrost świadomości i diagnostyki.3

Zobacz infografikę.

Rozpoznanie

Symptomy i objawy POChP mogą różnić się w zależności od pacjenta i dnia. Rozpoznanie należy jednak rozważyć u każdego pacjenta z uporczywą dusznością i przewlekłym kaszlem (przerywanym lub ciągłym) z lub bez produkcji plwociny oraz nawracającymi infekcjami dolnych dróg oddechowych w wywiadzie i/lub narażeniem na czynniki ryzyka, takie jak palenie tytoniu lub zanieczyszczenie środowiska.3

Złotym standardem diagnostyki jest badanie spirometryczne (obecność obturacji dróg oddechowych, która nie jest w pełni odwracalna ze stosunkiem FEV1/FVC po podaniu leku rozszerzającego oskrzela <0,7) wraz z wywiadem klinicznym i obecnością czynników ryzyka.3

Badania dodatkowe w celu diagnostyki różnicowej mogą obejmować obrazowanie (RTG klatki piersiowej lub tomografię komputerową), gazometrię krwi tętniczej (w celu wykrycia hipoksji / hiperkapnii) i badanie plwociny (przydatne u pacjentów z zaostrzeniem POChP).3

Diagnostyka: aktualne problemy

Na całym świecie występują duże różnice w raportowanej częstości występowania POChP, przy czym 10-95% pacjentów pozostaje niezdiagnozowanych, często z powodu niewystarczającego lub niejednolitego stosowania metod diagnostycznych lub braku ich dostępności,27 przy czym niektórzy pacjenci nie mają dostępu do placówek diagnostycznych lub odpowiedniej opieki zdrowotnej.

Eksperci podkreślają kilka słabych punktów obecnych metod i kryteriów diagnostycznych.

Spirometria po podaniu leku rozszerzającego oskrzela nie pozwala przewidzieć objawów i nie wykrywa wczesnych zmian patologicznych. Ponadto spirometria jest często wykorzystywana w niedostatecznym stopniu lub błędnie interpretowana. Eksperci sugerują, że zastosowanie nowoczesnych obrazowania, może być wykorzystane do wykrywania łagodnej postaci choroby przed wystąpieniem nieodwracalnych zmian patologicznych.2

Klasyfikacja stopnia zaawansowania

Aby określić postępowanie terapeutyczne, GOLD zaleca klasyfikację POChP pod względem stopnia obturacji dróg oddechowych (GOLD 1-4) oraz objawów/ historii zaostrzeń3:

  • Stopień obturacji dróg oddechowych obejmuje zakres od łagodnego (GOLD 1) do bardzo ciężkiego (GOLD 4) w zależności od predykcyjnej wartości FEV1.
  • Nasilenie objawów waha się od GOLD A ( niskie obciążenie objawami: mMRC 0-1 lub CAT<10, niewielka liczba zaostrzeń w wywiadzie: ≤1 umiarkowane zaostrzenie) i GOLD B (wysokie obciążenie objawami: mMRC ≥2 lub CAT ≥10, niewielka liczba zaostrzeń w wywiadzie: ≤1 umiarkowane zaostrzenie), do GOLD E ( jakiekolwiek obciążenie objawami, wysokie ryzyko zaostrzeń: ≥2 umiarkowane zaostrzenia lub ≥1 prowadzące do hospitalizacji).

Częstość występowania i rozpoznanie: podsumowanie

POChP jest heterogenną, wysoce rozpowszechnioną chorobą płuc. Objawy mogą być zróżnicowane, ale złotym standardem diagnostycznym jest stosunek FEV1/FVC po podaniu leku rozszerzającego oskrzela. Aby określić stopień zaawansowania choroby, ocenia się historię zaostrzeń i nasilenie objawów. W jaki sposób klasyfikacje ciężkości są wykorzystywane do podejmowania decyzji o leczeniu?

CZĘŚĆ 3

Metody leczenia i rokowanie

Cele leczenia

Wybór metody leczenia POChP zależy od stopnia zaawansowania choroby* i ma na celu złagodzenie objawów przy jednoczesnym ograniczeniu progresji choroby, zaostrzeń i śmiertelności.

Interwencje obejmują zmianę stylu życia, leczenie farmakologiczne i leczenie tlenem/wentylacja mechaniczna, takie jak tlenoterapia i terapia wysokoprzepływowa (rysunek).

*W raporcie GOLD COPD 2023 wyróżniono trzy grupy nasilenia objawów – „A”, „B” i „E”.3

Wytyczne

Informacje zawarte w poniższych sekcjach nie mają na celu zastąpienia krajowych wytycznych lub zaleceń towarzystw naukowych. Prosimy o zapoznanie się z najnowszymi lokalnymi/międzynarodowymi wytycznymi w celu podjęcia decyzji dotyczących terapii. Poniżej wymieniono niektóre odnośniki:

https://goldcopd.org/2023-gold-report-2/

https://channel.ersnet.org/channel-25-guidelines

https://www.thoracic.org/statements/copd.php

Modyfikacja stylu życia

Strategie związane z modyfikacja zachowań i stylu życia obejmują zaprzestanie palenia tytoniu i rehabilitację pulmonologiczną (trening wysiłkowy połączony z edukacją pacjenta).

Wykazano, że obydwa te działania zmniejszają śmiertelność wśród pacjentów z POChP.3

Leczenie farmakologiczne

Leczenie farmakologiczne może zmniejszyć objawy oraz częstość i nasilenie objawów zaostrzenia POChP, a także poprawić stan zdrowia i tolerancję wysiłku fizycznego.3

Schematy powinny być zindywidualizowane w oparciu o nasilenie objawów, ryzyko zaostrzeń, skutki uboczne, choroby współistniejące u pacjenta oraz dostępność/koszt leków, a także preferencje pacjenta.3

GOLD zaleca wziewne leki rozszerzające oskrzela jako kluczowe w leczeniu objawów, leki te działają rozkurczająco lub przeciwkurczowo na mięśnie gładkie dróg oddechowych.3

Antybiotyki mogą być przepisywane pacjentom w trakcie lub w celu zapobiegania zaostrzeniom.28,29 Pacjenci powinni również otrzymywać szczepienia, aby zapobiegać infekcjom, które mogą prowadzić do zaostrzeń.3

Leki mukolityczne zmniejszają ryzyko zaostrzeń u niektórych pacjentów i są zalecane przez ERS/ATS u pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim ograniczeniem przepływu powietrza i zaostrzeniami występującymi pomimo optymalnej terapii inhalacyjnej.3, 29

Tlenoterapia

Tlenoterapia może przynieść ulgę w hipoksemii i zmniejszyć wysiłek oddechowy. Długoterminowa tlenoterapia powinna być regularnie oceniana i jest zalecana przez GOLD i ATS u pacjentów z ciężką hipoksemią spoczynkową, u których wiąże się z niewielkim wydłużeniem przeżycia.3, 30, 31

Tlen może być dostarczany za pomocą koncentratora tlenu, butli ze sprężonym lub ciekłym tlenem lub za pomocą respiratora.

Terapia wysokoprzepływowa (HFT)

HFT dostarcza nawilżoną, ogrzaną mieszaninę powietrza, z lub bez O2 i może zapewnić korzyści pacjentom z przewlekłym kaszlem i produkcją plwociny -objawami, które mogą być trudne do kontrolowania za pomocą standardowych terapii.32

Terapia HFT w warunkach domowych w przypadku przewlekłych schorzeń jest zazwyczaj realizowana z prędkością przepływu 20-40 l/min.

W przypadku zapotrzebowania można dodać tlen w ilości do 15 l/min.

Dobór parametrów zależy od potrzeb pacjenta.

Niektóre z korzyści płynących z HFT obejmują poprawę kontroli produkcji  wydzieliny,33 zmniejszenie duszności,34,36 redukcję przestrzeni martwej,37 poprawę komfortu pacjenta33,37 i zmniejszenie częstości występowania zaostrzeń POChP.32, 38

Przeczytaj więcej o HFT tutaj oraz korzyści płynące z HFT dla pacjentów z POChP tutaj.

Wentylacja nieinwazyjna (NIV) w warunkach domowych

NIV jest zalecana przez GOLD i ERS dla pacjentów w stanie stabilnym z ciężką przewlekłą hiperkapnią i historią hospitalizacji z powodu ostrej niewydolności oddechowej.3,39-41

  • Korzyści obejmują poprawę przeżycia i jakości życia oraz zmniejszenie ryzyka hospitalizacji39,40
  • Wykazano, iż zastosowanie NIV w połączeniu z domową tlenoterapią po wystąpieniu zaostrzenia POChP, znacząco wydłuża czas do ponownej hospitalizacji lub zgonu oraz zmniejsza liczbę kolejnych zaostrzeń POChP40 i jest efektywne kosztowo42.
  • Dane z badań klinicznych podkreślają znaczenie starannej oceny fenotypu pacjenta oraz czasu i sposobu prowadzenia NIV w warunkach domowych w celu określenia pacjentów, którzy odniosą największe korzyści43.

Schemat przedstawiający typowanie pacjentów do NIV w warunkach domowych na podstawie danych z badań klinicznych39, 40

Więcej informacji na temat danych klinicznych i kwalifikacji pacjentów do NIV w warunkach domowych można znaleźć tutaj.

Zalecenia dotyczące stosowania NIV w warunkach domowych 

Zasady dobrej praktyki stosowania NIV w warunkach domowych obejmują staranną selekcję pacjentów, którzy mogą odnieść największe korzyści z leczenia, zapewnienie terapii, która jest skuteczna i dobrze tolerowana oraz staranne monitorowanie efektów leczenia.

Zmniejszenie poziomu dwutlenku węgla we krwi tętniczej powinno być jednym z głównych celów NIV w warunkach domowych, a dane z badań klinicznych wskazują, że wyższe poziomy ciśnienia wdechowego zwiększają skuteczność terapii NIV w warunkach domowych.39, 40, 44

Przeczytaj więcej o sprawdzonych rozwiązaniach NIV w warunkach domowych tutaj.

Zastosowanie NIV w zaostrzeniach

GOLD rekomenduje stosowanie NIV w przebiegu zaostrzenia POChP, z kwasicą oddechową / ciężką dusznością z objawami wskazującymi na zwiększony wysiłek oddechowy / utrzymującą się hipoksemię pomimo suplementacji tlenu.3

ERS/ATS zalecają stosowanie NIV w przypadku zaostrzonej przewlekłej hiperkapnicznej niewydolności oddechowej spowodowanej zaostrzeniem POChP.28

Efektywność kosztowa wdrożenia NIV w domu vs. w szpitalu

Rozpoczęcie NIV w warunkach domowych wiąże się z niższymi kosztami w porównaniu do leczenia szpitalnego (rycina).45

U pacjentów z utrzymującą się hiperkapnią po wystąpieniu zaostrzenia POChP, NIV + domowa tlenoterapia była kosztowo efektywna w Wielkiej Brytanii. (Tabela).

Zastosowanie LTOT, HFT lub NIV

LTOT, HFT w warunkach domowych i NIV w warunkach domowych mogą być stosowane oddzielnie lub łącznie w domowym leczeniu pacjentów z POChP. Niektóre z korzyści płynących z zastosowania poszczególnych terapii przedstawiono w tabeli.

Ciągłe dodatnie ciśnienie w drogach oddechowych (CPAP)

CPAP może również przynieść korzyści niektórym pacjentom – wykazano, że poprawia przeżycie i zmniejsza ryzyko hospitalizacji u pacjentów zarówno z POChP, jak i obturacyjnym bezdechem sennym.3

Leczenie chirurgiczne

Możliwości leczenia chirurgicznego obejmują redukcję objętości płuc, bullektomię i przeszczep płuc.

Rokowania

Pomimo iż POChP jest chorobą o progresywnym przebiegu, odpowiednie leczenie może zmniejszyć objawy, częstotliwość i nasilenie zaostrzeń, a także poprawić stan zdrowia i tolerancję wysiłku fizycznego.3

Niektóre metody leczenia mogą również spowolnić stopień pogarszania się wydolności płuc i obniżyć śmiertelność.3

Wykazano, że stosowanie długoterminowej tlenoterapii poprawia przeżywalność pacjentów z ciężką hipoksemią spoczynkową, a NIV redukuje śmiertelność i pozwala ograniczyć ponowną hospitalizację pacjentów z ciężką przewlekłą hiperkapnią.3

Nieleczona POChP może prowadzić do ostrej lub przewlekłej niewydolności oddechowej. Pacjenci są szczególnie zagrożeni podczas zaostrzenia POChP, ponieważ nasilenie obturacji dróg oddechowych powoduje, iż układ oddechowy jest narażony na przeciążenie.

Prognozy na przyszłość

Zachodzi pilna konieczność podjęcia większych wysiłków w celu zwalczania POChP na całym świecie46.

Panel ekspertów na łamach Lancet wskazuje, że skoordynowana międzynarodowa strategia (tak jak w przypadku COVID-19) może przyczynić się do przezwyciężenia istniejących barier w leczeniu i przynieść szybkie rezultaty. Zalecane przez nich rozwiązania to m.in.2:

  • Strategie zdrowia publicznego mające na celu zakaz palenia i utrzymanie czystego powietrza
  • Spersonalizowane metody leczenia – oparte na kompleksowej ocenie patofizjologii i objawów choroby, a także potrzeb, możliwości i preferencji pacjentów
  • Dalsze inwestycje w terapie lecznicze i wspomagające regenerację, aby wyjść poza opcje leczenia objawowego.
  • Zwiększenie zaangażowania w leczenie zaostrzeń POChP, które odgrywają kluczową rolę w progresji choroby i jej kosztach, ale są nieprecyzyjnie zdefiniowane i niewystarczająco zbadane.

Zapoznaj się z infografiką, aby dokładniej zbadać niektóre z kluczowych potrzeb w zakresie opieki nad chorymi na POChP;

Metody leczenia i rokowanie

POChP jest postępującą chorobą, która znacząco wpływa na jakość życia pacjentów i jest główną przyczyną zachorowalności i śmiertelności na całym świecie.3,6,12 Wykazano, iż odpowiednie leczenie łagodzi objawy, częstość i nasilenie AECOPD,3, 32 a u pacjentów z POChP i przewlekłą hiperkapnią leczonych nieinwazyjną wentylacją – przeżywalność.39

Wypowiedzi ekspertów

Wywiad, dr Chris Carlin

Czy tryby automatyczne i telemonitorowanie mogą wspierać i upraszczać procedury NIV oraz zapewnić dobrą jakość opieki w POChP i OHS?

Wywiad, dr Chris Carlin

Jak stosować NIV o wysokiej intensywności u pacjentów z POChP w domu.

Praktyczne wskazówki dotyczące stosowania NIV w warunkach domowych**

Filmy instruktażowe dotyczące korzystania z NIV w warunkach domowych są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów opieki zdrowotnej.

Konfiguracja i rozpoczęcie terapii

Obejrzyj wideo

Dobieranie odpowiednich ustawień

Obejrzyj wideo

Dostosowywanie ustawień w czasie rozpoczynania i terapii długoterminowej

Obejrzyj wideo

Analiza danych terapii pacjenta

Obejrzyj wideo

Ta treść jest przeznaczona wyłącznie dla profesjonalistów opieki zdrowotnej.

** Filmy instruktażowe dotyczące korzystania z NIV w domu są przeznaczone wyłącznie dla profesjonalistów opieki zdrowotnej i opierają się na zaleceniach GAV z 2019 r., które są oparte na literaturze i opiniach doświadczonych terapeutów oddechowych. Protokół opieki pozostaje w gestii lekarza przepisującego leczenie, a ustawienia urządzenia muszą być dobierane z uwzględnieniem wymagań danego pacjenta.

Referencje:

  1. Iheanacho, I., et al., Economic Burden of Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD): A Systematic Literature Review. Int J Chron Obstruct Pulmon Dis, 2020. 15: p. 439-460.
  2. Stolz, D., et al., Towards the elimination of chronic obstructive pulmonary disease: a Lancet Commission. Lancet, 2022. 400(10356): p. 921-972.
  3. Global Initiative for Chronic Obstructive Lung Disease. Global Strategy for the Prevention, Diagnosis and Management of COPD: 2023 Report 2023. Available at https://goldcopd.org/2023-gold-report-2/
  1. Hoogendoorn, M., et al., Prediction models for exacerbations in different COPD patient populations: comparing results of five large data sources. Int J Chron Obstruct Pulmon Dis, 2017. 12: p. 3183-3194.
  2. Dalal, A.A., et al., Impact of COPD Exacerbation Frequency on Costs for a Managed Care Population. J Manag Care Spec Pharm, 2015. 21(7): p. 575-83.
  3. Svedsater, H., et al., Life Impact and Treatment Preferences of Individuals with Asthma and Chronic Obstructive Pulmonary Disease: Results from Qualitative Interviews and Focus Groups. Adv Ther, 2017. 34(6): p. 1466-1481.
  4. Cook, N.S., et al., Patients’ perspectives on COPD: findings from a social media listening study. ERJ Open Res, 2019. 5(1).
  5. Franssen, F.M.E., et al., The physical, mental, and social impact of COPD in a population-based sample: results from the Longitudinal Aging Study Amsterdam. NPJ Prim Care Respir Med, 2018. 28(1): p. 30.
  6. FitzGerald, J.M., et al., Resource use study in COPD (RUSIC): a prospective study to quantify the effects of COPD exacerbations on health care resource use among COPD patients. Can Respir J, 2007. 14(3): p. 145-52.
  7. Omachi, T.A., et al., Depression and health-related quality of life in chronic obstructive pulmonary disease. Am J Med, 2009. 122(8): p. 778 e9-15.
  8. Zhang, M.W., et al., Prevalence of depressive symptoms in patients with chronic obstructive pulmonary disease: a systematic review, meta-analysis and meta-regression. Gen Hosp Psychiatry, 2011. 33(3): p. 217-23.
  9. GBD 2019 Diseases and Injuries Collaborators, Global burden of 369 diseases and injuries in 204 countries and territories, 1990-2019: a systematic analysis for the Global Burden of Disease Study 2019. Lancet, 2020. 396(10258): p. 1204-1222.
  10. Yeatts, K.B., et al., Population-based burden of COPD-related visits in the ED: return ED visits, hospital admissions, and comorbidity risks. Chest, 2013. 144(3): p. 784-793.
  11. Donaldson, G.C., et al., Relationship between exacerbation frequency and lung function decline in chronic obstructive pulmonary disease. Thorax, 2002. 57(10): p. 847-52.
  12. Miravitlles, M., et al., Effect of exacerbations on quality of life in patients with chronic obstructive pulmonary disease: a 2 year follow up study. Thorax, 2004. 59(5): p. 387-95.
  13. Seemungal, T.A., et al., Effect of exacerbation on quality of life in patients with chronic obstructive pulmonary disease. Am J Respir Crit Care Med, 1998. 157(5 Pt 1): p. 1418-22.
  14. Ehsan, M., et al., A longitudinal study evaluating the effect of exacerbations on physical activity in patients with chronic obstructive pulmonary disease. Ann Am Thorac Soc, 2013. 10(6): p. 559-64.
  15. Alahmari, A.D., et al., Physical activity and exercise capacity in patients with moderate COPD exacerbations. Eur Respir J, 2016. 48(2): p. 340-9.
  16. Suissa, S., S. Dell’Aniello, and P. Ernst, Long-term natural history of chronic obstructive pulmonary disease: severe exacerbations and mortality. Thorax, 2012. 67(11): p. 957-63.
  17. Connors, A.F., Jr., et al., Outcomes following acute exacerbation of severe chronic obstructive lung disease. The SUPPORT investigators (Study to Understand Prognoses and Preferences for Outcomes and Risks of Treatments). Am J Respir Crit Care Med, 1996. 154(4 Pt 1): p. 959-67.
  18. Santos, N.C.D., et al., Prevalence and Impact of Comorbidities in Individuals with Chronic Obstructive Pulmonary Disease: A Systematic Review. Tuberc Respir Dis (Seoul), 2022. 85(3): p. 205-220.
  19. Soler, X., et al., High Prevalence of Obstructive Sleep Apnea in Patients with Moderate to Severe Chronic Obstructive Pulmonary Disease. Ann Am Thorac Soc, 2015. 12(8): p. 1219-25.
  20. Stallberg, B., et al., Real-world retrospective cohort study ARCTIC shows burden of comorbidities in Swedish COPD versus non-COPD patients. NPJ Prim Care Respir Med, 2018. 28(1): p. 33.
  21. Hurst, J.R., et al., Understanding the impact of chronic obstructive pulmonary disease exacerbations on patient health and quality of life. Eur J Intern Med, 2020. 73: p. 1-6.
  22. Boers, E., et al. An estimate of the global COPD prevalence in 2050: Disparities by income and gender. Poster presented at the European Respiratory Society International Congress 2022. Barcelona, Spain.
  23. Li, H.Y., et al., Global, regional and national burden of chronic obstructive pulmonary disease over a 30-year period: Estimates from the 1990 to 2019 Global Burden of Disease Study. Respirology, 2023. 28(1): p. 29-36.
  24. Ho, T., et al., Under- and over-diagnosis of COPD: a global perspective. Breathe (Sheff), 2019. 15(1): p. 24-35.
  25. Wedzicha, J.A.E.C.-C., et al., Management of COPD exacerbations: a European Respiratory Society/American Thoracic Society guideline. Eur Respir J, 2017. 49(3).
  26. Wedzicha, J.A., et al., Prevention of COPD exacerbations: a European Respiratory Society/American Thoracic Society guideline. Eur Respir J, 2017. 50(3).
  27. Jacobs, S.S., et al., Home Oxygen Therapy for Adults with Chronic Lung Disease. An Official American Thoracic Society Clinical Practice Guideline. Am J Respir Crit Care Med, 2020. 202(10): p. e121-e141.
  28. Cranston, J.M., et al., Domiciliary oxygen for chronic obstructive pulmonary disease. Cochrane Database Syst Rev, 2005. 2005(4): p. CD001744.
  29. Storgaard, L.H., et al., Long-term effects of oxygen-enriched high-flow nasal cannula treatment in COPD patients with chronic hypoxemic respiratory failure. Int J Chron Obstruct Pulmon Dis, 2018. 13: p. 1195-1205.
  30. Hasani, A., et al., Domiciliary humidification improves lung mucociliary clearance in patients with bronchiectasis. Chron Respir Dis, 2008. 5(2): p. 81-6.
  31. Cirio, S., et al., Effects of heated and humidified high flow gases during high-intensity constant-load exercise on severe COPD patients with ventilatory limitation. Respir Med, 2016. 118: p. 128-132.
  32. Neunhauserer, D., et al., Supplemental Oxygen During High-Intensity Exercise Training in Nonhypoxemic Chronic Obstructive Pulmonary Disease. Am J Med, 2016. 129(11): p. 1185-1193.
  33. Chatila, W., et al., The effects of high-flow vs low-flow oxygen on exercise in advanced obstructive airways disease. Chest, 2004. 126(4): p. 1108-15.
  34. Fraser, J.F., et al., Nasal high flow oxygen therapy in patients with COPD reduces respiratory rate and tissue carbon dioxide while increasing tidal and end-expiratory lung volumes: a randomised crossover trial. Thorax, 2016. 71(8): p. 759-61.
  35. Rea, H., et al., The clinical utility of long-term humidification therapy in chronic airway disease. Respir Med, 2010. 104(4): p. 525-33.
  36. Kohnlein, T., et al., Non-invasive positive pressure ventilation for the treatment of severe stable chronic obstructive pulmonary disease: a prospective, multicentre, randomised, controlled clinical trial. Lancet Respir Med, 2014. 2(9): p. 698-705.
  37. Murphy, P.B., et al., Effect of Home Noninvasive Ventilation With Oxygen Therapy vs Oxygen Therapy Alone on Hospital Readmission or Death After an Acute COPD Exacerbation: A Randomized Clinical Trial. JAMA, 2017. 317(21): p. 2177-2186.
  38. Ergan, B., et al., European Respiratory Society guidelines on long-term home non-invasive ventilation for management of COPD. Eur Respir J, 2019. 54(3).
  39. Murphy, P.B., et al., Cost-effectiveness of home non-invasive ventilation in patients with persistent hypercapnia after an acute exacerbation of COPD in the UK. Thorax, 2023. 78(5): p. 523-525.
  40. Murphy, P.B. and N. Hart, Home Non-Invasive Ventilation for COPD: How, Who and When? Arch Bronconeumol (Engl Ed), 2018. 54(3): p. 149-154.
  41. Windisch, W., J.H. Storre, and T. Kohnlein, Nocturnal non-invasive positive pressure ventilation for COPD. Expert Rev Respir Med, 2015. 9(3): p. 295-308.
  42. Duiverman, M.L., et al., Home initiation of chronic non-invasive ventilation in COPD patients with chronic hypercapnic respiratory failure: a randomised controlled trial. Thorax, 2020. 75(3): p. 244-252.
  43. Halpin, D.M.G., et al., It is time for the world to take COPD seriously: a statement from the GOLD board of directors. Eur Respir J, 2019. 54(1).
Czytaj więcej